Ավելի քան 4 տասնամյակի պատմություն ներկայացնելուց հետո հերթը հասավ մեզ՝ Նոր ջահելներիս։ Մի օր մենք էլ ձեզ հետ միասին դառնալու ենք Հին ջահելություն ու բողոքենք նոր սերնդից, իսկ մինչ այդ պետք է պատմենք նաև մեր պատմությունը՝ առաջին դեմքով ու ներկա ժամանակով։ Հիշու՞մ եք ձեր առաջին crush-ին։

Ընտրության հնարավորություն ունեք. կամ գնում ենք ռեյվի ու բացահայտում հիփ-հոփի աշխարհը, կամ քաղաքական իրադարձությունների մի մասը դառնում: Դե բնականաբար առաջինն ընտրեցիք, բայց 90-ականների պատմությանն էլ է պետք ծանոթանալ, հաղթական տարիներ էին, չէ՞: Հ.Գ. Ձեզ հետ անպայման մի տաք բան կվերցնեք, ցուրտ է լինելու:

Հին ջահելության այս էպիզոդը նվիրվում է սիրելի Լալա Մնացականյանին։ Դերասանուհու մահվանից օրեր առաջ մենք՝ նոր ջահելներս, բախտ ունեցանք տեղափոխվել նրա ջահելություն։ Վերջին հարցազրույցը տիկին Մնացականյանը մեզ վստահեց, և մենք այն հիմա հանձնում ենք ձեզ՝ փոխանցելով նրա կյանքի ու երիտասարդության կարևոր հուշեր։

Այ այստեղից էլ լավ երևում է` մշակութային հանգստի կարիք ունեք: Թողեք բանուգործն ու եկեք մեզ հետ ցուցահանդես: Պատկերացրեք` աուդիոգիրք եք լսում, որտեղ հավաքված են 90-ականների ամենակարևոր տողերը` Հրաչյա Թամրազյանից մինչև Հուսիկ Արա ու Վանո Սիրադեղյան: Մոռացանք ասել` ուր ենք ձեզ տանում: Գնում ենք ՆՓԱԿ` դեռ 90-ականներից ամենանորարական արվեստի կենտրոն: Եթե այս ճամփորդությունից հետո էլի հարցեր մնան, Գուրգեն Խանջյանը անպայման կգտնի դրանց պատասխանները:

Հիշու՞մ եք` ինչպես էինք փոքր ժամանակ ծածկոցներից ու աթոռներից տներ պատրաստում: Կառուցապատման աշխատանքներին վերադառնալու ժամանակն է, բայց այս անգամ մեզ հետ տանելու ենք 90-ականների մագնիտոֆոնը: Միսթեր X-ի ու Լիլիթ Կարապետյանի ձայներիզներն էլ կվերցնենք ու Արտավազդ Բայաթյանին կխնդրենք` պատմի «Արձագանքի» արձագանքից:

Վերջապես եղանակը տրամադրող է, օրերը երկարել են ու մինչև ուշ գիշեր կարելի է զբոսնել։ Առաջարկում ենք գնալ 60-ականների Երևանով զբոսնելու։ Տիեզերական էպիզոդով կայցելենք Գագարինին ու Միկոյանին, Երևանի ժամացույցի գործարանից կճշտենք մեր ժամադրության հստակ ժամն ու կգնանք Սարգիս Նաջարյանի հետ «Կռունկ» սրճարանում զրուցելու։

Զանգը հնչեց։ Նստեք ձեր տեղերում, ու սկսենք 60-ականների կինոդասը։ Աշխարհագրությանը Մենք կծանոթանանք Մեր սարերով։ Թվաբանության դասը վստահված է ընկեր Սարոյաններին, իսկ նկարչությանը պարոն Փարաջանովի հետ կոլաժներ ենք պատրաստելու։ Ու էլ ինչ Հին ջահելություն առանց կինոերաժշտության դասի, մաեստրո Վարդազարյանը թարմ-թարմ պատմություններ է բերել Հին ջահելությունից։

Հոգնե՞լ եք, հավատացրե՞լ, հավատացե՞լ.... Դե լավ, այդ ամենը թողեք ու եկեք մեզ հետ ապրել-ապրել-ապրելու, այնպես ապրելու, որ Հին ջահելությունը մեզ պետքական համարի: Սևակի ու Զորյանի հետ կզբոսնենք ու կզրուցենք Մայր Հայաստանից, իսկ հետո Երվանդ Քոչարին կբարևենք ու վերջապես կգնանք շատ կարևոր գործի. Լևոն Թոքմաջյանը թույլ է տվել իր արձանի վրա մի երկու շտրիխ անել:

Հին ջահելությանը պետք է հեռվից նայել, կայրի, եթե շատ մոտենանք․․․․ բայց մեր ժամանակի մեքենան մեզ հասցրեց «Չքնաղ երազին»՝ 60-ականների երաժշտությանը։ Արամ Խաչատրյանի հետ «Դիմակահանդես» գնացինք, իսկ հետո թռանք «Գարնան թևերով» ու վայրէջք կատարեցինք Ռուբեն Մաթևոսյանի մոտ։

Ու՞ր են ձեր փայլփլուն շորերն ու կլյոշ տաբատները... ինչու՞ դեռ պատրաստ չեք: Հին ջահելության հետ դիսկոտեկա ենք գնում, բայց ճանապարհին պիտի դարի կողոպուտը քննարկենք ու «Արարատի» պատմությանը ծանոթանանք: Ռադիոն, ինչպես միշտ, միացրած ենք պահելու. առանց Վարուժան Օլքինյանի ի՞նչ Հին ջահելություն:

Հագնվեք, գնում ենք կինոթատրոն` 70-ականների կինոթատրոն: 50 կոպեկ, և մեր տեղերը պատրաստ են: «Երևանյան օրերի խրոնիկայով» կայցելենք «Հայրիկին» ու «Կապրենք երկար»: Կարևորը չմոռանանք «Տղամարդկանց» հետ «Թթենին» թափ տալ ու Արուսին հետներս տանել: Իսկ երբ գտնենք երազն ու պապիկի կորցրած քունը, կգնանք Միքայել Դովլաթյանի մոտ` տեսնենք` Հին ջահելության կինոաշխարհում ինչ էր կատարվում:

Հին Ջահելությունը գարնանային տրամադրություն է բերում 70-ականներից։ Մանուշակներ մեր ոտքերին ու շուշաններ ձեռքերին՝ ձեզ տանում ենք Շիրազի, Սահյանի ու Կապուտիկյանի ժամանակներ։ Հետո մեր տատիկ-պապիկների հետ կզբոսնենք հին Երևանով ու Մինաս Ավետիսյանին հաջողություն կմաղթենք ցուցահանդեսի կապակցությամբ։ Շենքերին ուշադիր կնայեք․ ճանապարհին ուրիշ Հին Ջահելներ էլ են միանալու․ ճարտարապետ Սաշուր Քալաշյանը կպատմի ճարտարապետական գաղտնիքների մասին։

Ժամանակի մեքենան վարպետի մոտից նոր ենք վերցրել, գնա՞նք փոքրիկ ճամփորդության: Միայն մի պայմանով . այսօր դիջեյը Հին ջահելությունն է: Դե նստեք, երկար չի տևի, 70-ականների երաժշտական Երևանով կպտտվենք, «Արգիշտի» սրճարանում մի-մի հատ պաղպաղակ կուտենք ու հետ կգանք Հանրային ռադիո. պարոն Երզնկյանը այսօր ջազային տրամադրության մեջ է, առթից օգտվենք ու մի քանի հարց էլ իրեն տանք:

Բա չիմացաք` ինչ եղավ... Չէ-չէ, հեռախոսների մեջ մի փնտրեք, այնտեղ չեք գտնի: Ինչ եղել է, անցյալում է եղել: Կամ պետք է կրպակից 80-ականներից մնացած թերթ առնեք, կամ էլ ուղղակի միացրեք այս էպիզոդը: Հին ջահելների հետ գնում ենք զբոսանքի, բայց զգույշ կլինեք, խառը ժամանակներ են, մեկ էլ տեսար` դուք էլ միանաք ցույցերին: Տրամվայ-սրճարանում մի-մի բաժակ սուրճ կվայելենք, Մարկ Գրիգորյանի հետ Հին ջահելության օրագիրը կթերթենք ու վերջապես օրացույցից կպոկենք 80-ականների վերջին էջը: Գալիս եք, չէ՞:

Հենց ասեմ երեք-չորս, բարձր կմիացնեք «Իմ ռադիոն» ... Կասետների դարակը շուռ ենք տվել գորգի վրա ու հատ-հատ մատիտով պտտում ենք: Եթե չհասկացաք` ինչի մասին է խոսքը, ապա շտապ լսեք այս էպիզոդը. հին ջահելության հետ կինո ենք գնում: Չմոռանաք ձեզ հետ փոփքորն ու լիմոնադ վերցնել, հյուրեր էլ ունենք, հա՜: Որպես պատվավոր հին ջահել Անահիտ Ղուկասյանին հարցուփորձ ենք արել` ում ժամանակ էր ավելի լավ:

Մաքրության օր է: Զինվեք թաց շորերով ու համբերությամբ. ուղևորվում ենք 80-ականների գրապահարան: Խաչիկ Դաշտենցի ու Հրանտ Մաթևոսյանի ստեղծագործությունների խաչմերուկից կթեքվենք դեպի համաշխարհային գրականություն ու նկարչություն: Համ գրքերի փոշիները կսրբենք, համ մեր մտքերը «թափ կտանք»: Ճանապարհին պիտի անպայման Գրողների միություն մտնենք. Էդվարդ Միլիտոնյանը Հին ջահելությունից բան ունի պատմելու:

Բարի գալուստ 80-ականներ: Մինչ ձեր ականջակալները գունավորվում են «Իմ ռադիոյի» հնչյուններով, Հին ջահելության երգացանկը պտտվում է «Կարուսելի» հետ ու բացում քաղաքի «Դռները»: Տեղափոխվում ենք 1980-ականներ, որ ծանոթ-բարեկամով Հեքիմյանի ձայնապնակ ճարենք ու գնանք Արամ Սաթյանից պարզելու` ում ժամանակ էր ավելի լավ: